En daar is alweer nummer zeventien in de Lost Not Forgotten Archief reeks van Dream Theater. Ook in 2023 is het recordlabel niet te stoppen en blijft het albums toevoegen aan deze ondertussen toch al immense verzameling. Voor degenen die niet elke maand een album kunnen aanschaffen, alle albums zijn ook via Spotify te beluisteren. En om eerlijk te zijn; sommige albums uit deze reeks zijn ook alleen leuk om een keer te beluisteren. Daarentegen hebben andere albums weer een mooie verzamelwaarde.
Deze zeventiende editie bevat niet eerder uitgebrachte opnamen van hun optreden in het legendarische Madison Square Garden op 12 juli 2010. Zoals James LaBrie aan het eind van het optreden aangeeft: een droom die uitkomt om hier, in hun eigen geboortestad New York, te mogen spelen. Daar ze in het voorprogramma van Iron Maiden staan spelen ze een korte, stevige setlist. De zes nummers op dit album, met in totaal toch zo’n 50 minuten, zijn ook de complete set die ze toen konden spelen. Een opvallend voordeel van zo’n korte setlist is, dat zanger LaBrie dit kan volhouden en bijzonder goed bij stem is. Iets wat bij andere – langere – optredens wel eens tegenvalt.
Omdat ze tijdens deze optredens in het voorprogramma stonden van Iron Maiden hebben ze gekozen voor een ietwat stevigere setlist, die direct heftig start met As I Am. Dream Theater wil voor het Maiden publiek laten horen uit wat voor hout ze gesneden zijn en men neemt de tijd voor ieder nummer. De solo’s worden goed neergezet, waarbij vooral het duo Petrucci en Rudess opvalt. Maar ook Mike Portnoy – die zoals later blijkt zijn laatste tour met Dream Theater beleeft – laat zijn base- en snaredrums flink horen.
In 2009 is het album “Black Clouds & Silver Linings“ verschenen, waarna ze in 2010 op stap gingen voor de “Black Clouds & Silver Touring” tour. Ook dit optreden is daar – zij het in afgeslankte vorm – onderdeel van. Wordt in de headliner shows nagenoeg het gehele album gespeeld, nu beperken de heren zich tot één nummer: A Rite Of Passage. De opname op dit album is daarmee de enige officieel uitgebrachte live-uitvoering van dit nummer. Alleen daarom is dit album al uniek en voor de verzamelaar onmisbaar.
Act II, Scene Six: Home van het album “Metropolis, Pt. 2: Scenes From a Memory” is het langste nummer van dit optreden en laat duidelijk horen wat een geweldige drummer Mike Portnoy toch wel is. Hoewel de mastering van deze opnames niet optimaal is, klinkt het drumgeluid heerlijk. Hun huidige drummer Mike Mangini is natuurlijk van een heel ander kaliber, maar Portnoy is nog steeds een van de betere drummers ter wereld. De afsluitende drumsolo bewijst dit nogmaals. Daarnaast bevat dit nummer ook nog een zeer geweldige toetsensolo, waarbij Jordan Rudess laat horen waarom hij toentertijd de perfecte vervanger van Derek Sherinian was. Overigens over solo’s niet te klagen in dit nummer, want ook John Petrucci en John Myung laten zich voortreffelijk horen.
Met dit album hebben we er wederom een geweldige live-opname bij van deze progressieve metalband die volgens ChatGPT ‘al jaren bekend staat om hun technische vaardigheden en complexe composities. De nummers zijn energiek en emotioneel, met een aantal indrukwekkende soloprestaties van gitarist John Petrucci. Ze hebben een toegewijde fanbase en hebben gedurende hun carrière veel albums uitgebracht met lovende kritieken.’
Indien we deze door een computerprogramma geschreven omschrijving mogen geloven, dan zal hun toegewijde fanbase dit album zeker weer kunnen waarderen.