Het boek “Verborgen prog-parels 1970-1980” van Henk Tuijn en Lenne Huisman (A4 formaat/193 bladzijden) gaat over progrockbands en -albums die het grote publiek nooit hebben bereikt en die soms zelfs door ervaren progrockfans over het hoofd zijn gezien. De auteurs hebben deze bands onderzocht en 55 albums als ‘vergeten prog-parels’ uit de periode 1970-1980 in detail beschreven. Het boek biedt een interessante reis ‘terug in de tijd’, voor zowel ervaren progrockfans als liefhebbers van de bekende bands en albums uit de jaren 70, die hun blik willen verruimen.
Lees hier de recensie
Ruim drie jaar na het verschijnen van hun album “Torque” is de Nederlandse progmetalformatie Armed Cloud wederom de Toneshed Studio van Erwin Hermsen ingedoken om hun vierde album “Nimbus” op te nemen. De line-up is ongewijzigd en bestaat uit Daan Dekker (zang), Kay Bouten (gitaar), Boris Suvee (basgitaar), Remco van der Veen (toetsen) en Rico Noijen (drums).
De band die zich presenteert als een moderne progressieve metalband, vergelijkbaar met Amorphis en Voyager, gemixt met de agressie van Korn en Pantera, plus een scheut van avontuurlijke ruwheid zoals in het werk van Avenged Sevenfold, levert met dit vierde wapenfeit hun donkerste en zwaarste album ooit af.
De titel “Nimbus” refereert aan zware wolkenformaties, genaamd cumulonimbus – ook wel bekend als onweerswolken. Het album verhaalt over de meer turbulente thema’s die de maatschappij de afgelopen jaren domineerden met daarbij persoonlijke duisternis die individuele bandleden plaagde.
Marcela Bovio – bij velen bekend als sopraanzangeres van onder andere Stream Of Passion, Ayreon en haar soloprojecten – verzorgt de gastvocalen op het op 16 april verschenen nummer Angel of Frost.
Op 25 mei presenteert Armed Cloud “Nimbus” tijdens een feestelijke releaseshow in Popei (Eindhoven). De band zal het album integraal ten gehore brengen, met daarnaast een aantal favoriete nummers van de fans.
Nummers:
Safety Word (5:01)
Angel of Frost ft. Marcela Bovio (5:25)
Desolation (5:41)
Demon I, Demon You (5:26)
The Ones Who Are Lost (4:15)
Handless Thief (5:21)
Stitches (6:04)
Nimbus (3:39)
White Wine (5:14)
Social Sludge (8:48)
“Nimbus” is te bestellen via pre-order (CD en digital) op Bandcamp, vanaf 19 april 2024: https://armedcloud.bandcamp.com/
De jaren 70 worden wel de Gouden Jaren van de progressieve rock genoemd. De stroming begon in het Verenigd Koninkrijk met bekende bands als The Moody Blues, King Crimson, Genesis, Yes en Pink Floyd.
Het boek “Verborgen prog-parels 1970-1980” van Henk Tuijn en Lenne Huisman (A4 formaat/193 bladzijden) gaat over (andere) progrockbands en -albums die het grote publiek nooit hebben bereikt en die soms zelfs door ervaren progrockfans over het hoofd zijn gezien. De auteurs hebben deze bands onderzocht en 55 albums als ‘vergeten prog-parels’ uit de periode 1970-1980 in detail beschreven. Het boek biedt een interessante reis ‘terug in de tijd’, voor zowel ervaren progrockfans als liefhebbers van de bekende bands en albums uit de jaren 70, die hun blik willen verruimen. Wij denken dat veel van onze lezers hier veel plezier aan kunnen beleven en hun kennis vergroten.
Henk Tuijn (70) kennen we nog van zijn boek “Het Mooiste Plaatje” dat wij in 2021 mochten bespreken. Henk beschreef daarin zijn persoonlijke ontdekkingstocht door de progrockgeschiedenis van 1970-2020, vanuit zijn eigen muziekbeleving. Een groot aantal bands en albums uit zijn indrukwekkende collectie zijn daarin beschreven. In dit boek wordt de keuze beperkt tot de opkomst van de symfonische rock (eind jaren 60 en begin jaren 70). Henk maakte deze periode heel bewust mee en tot de dag van vandaag heeft deze muziek hem niet meer losgelaten.
Lenne Huisman (61) maakte de muzikale ontwikkelingen eind jaren 60/begin jaren 70 niet bewust mee, maar leerde de progrock uit die periode kennen via zijn oudere broers. Ook hij heeft een rijke albumcollectie opgebouwd en organiseert vanaf 2010 via Serious Music Alphen kleinschalige progrockconcerten in Parkvilla theater in Alphen aan den Rijn. In 2020 publiceerde hij het boek “50 jaar Progressieve Rock – Introductie gids” met uitleg over progrock en een overzicht van de belangrijkste bands/albums van de afgelopen vijftig jaar.
De paden van Henk Tuijn en Lenne Huisman kruisten elkaar na publicaties over hun boeken in de verschillende media. Bij hun kennismaking en verkenning van hun muzikale helden constateerden zij dat hun progrocksmaak veel overeenkomsten vertoonde en dat er bovendien nog veel meer te ontdekken was, met name over het begin van de progrock in de jaren 70. Dit boeiende boek is het resultaat van hun gezamenlijke zoektocht.
Voor geïnteresseerde lezers: het boek is te koop, kost € 15 en is verkrijgbaar bij de concerten van Serious Music Alphen of via een email naar info@seriousmusicalphen.nl (onder vermelding van naam en adres). Na overmaking van € 19,50 (€ 4,50 verzendkosten) wordt het boek dan via Post.nl snel thuisbezorgd.
Clive Nolan is binnen onze Progwereld geen onbekende; toetsenist van onder andere Pendragon en Arena, componist en producer van talloze projecten en musicals, samenwerkingen met diverse artiesten en meerdere soloalbums op zijn naam. Zijn laatste album “The Rise of Medici” verscheen in maart 2023 en kwam uit onder de naam Imaginaerium. Dit project werd gestart door de helaas overleden gitarist Eric Bouillette en zangeres Laura Piazzai. Met Piazzai nam Nolan eerder het album “From The Outside In” op.
“The Rise of Medici” past in het rijtje rockopera’s waar Clive Nolan eerder bemoeienis mee had. Denk hierbij aan “Alchemy” en “Caamora”. De rockopera vertelt het verhaal van de tweede generatie van de Italiaanse familie De Medici. Zij drukten eeuwenlang een, nog steeds zichtbare, stempel op Florence. In het bijzonder wordt hier de levensloop van het echtpaar Cosimo en Contessina De Medici gevolgd, omstreeks 1434.
Een dergelijke rockopera wil je natuurlijk bij voorkeur ook in het theater zien, waarbij de muziek nog meer tot zijn recht komt. Wij zijn dan ook blij dat Serious Music Alphen a/d Rijn in samenwerking met Arne van Os van den Abeelen (Mr Bowler Music Agency) en Anne Claire Rallo (Bad Dog Promotions) de exclusieve live première van deze rockopera naar Nederland kan brengen. In het Parkvilla Theater te Alphen a/d Rijn zal dit gaan gebeuren. Tijdens het concert zal Clive vocaal worden bijgestaan door Laura Piazzai, Marijke Groenendaal en Andy Sears. Daarnaast zal gitarist Simone Millavia meespelen. Voorafgaand aan de volledige uitvoering van “The Rise of Medici” zal een aantal nummers uit het grote oeuvre van Clive Nolan worden uitgevoerd.
Tickets zijn verkrijgbaar via www.parkvilla.nl/theater (zitplaatsen: 25 euro p/s)
Op zondag 18 september 2022 staat Poppodium Willem Twee in Den Bosch geheel in het teken van de elektrische gitaar. Drie fantastische ‘Guitar Gods’ zullen met hun eigen bands de sterren van de hemel spelen. Daarnaast zijn er workshops en geven muziekonderwijs instellingen acte de presence.
De optredens starten om 14.00 uur.
Als eerste zal Sebas Honing met zijn band het podium betreden.
Sebas is de gitarist van Equisa en een veelgevraagd sessie gitarist.
Na Sebas volgt Yuval Ron.
Yuval Ron is een technische gigant uit Berlijn. Hij wordt geïnspireerd door niet alleen moderne Jazz-Rock iconen, maar ook door Prog-Rock, Fusion en Metal grootheden. Yuval is een meester in ‘two hand tapping’. Hij komt met zijn eigen trio.
En dan: Dave Cureton!
Dave Cureton is de meestergitarist van IO earth. Hij komt met een band bestaande uit William Kopecky (fretloze bas – Telescope Road), Tim Wilson (drums – IO Earth) en Adam Cough (keys) – IO Earth. Dave zal zijn recente solo album”State of Mind” (vette krent review in IO pages) ten gehore brengen.
Dit is een dag die gitaristen en prog liefhebbers niet mogen missen!
Vooraf zal Stadscomponist Bart van Dongen met zoveel mogelijk gitaristen op de parkeerplaats naast Willem Twee een speciaal voor deze dag gecomponeerd stuk ten gehore brengen.
Progwereld mag van Willem Twee 2 van onze lezers blij maken met een gratis kaart!
Wil jij kans maken op één van deze vrijkaarten?
Stuur dan even een mailtje naar info@progwereld.org, met als onderwerp “Prijsvraag GGOS”. Vergeet niet je naam en adres te vermelden! Onder alle inzenders worden de kaarten verloot. Je kunt reageren t/m 8 augustus 2022. De winnaar krijgt persoonlijk bericht.
Via zijn bandmaat en levenslange vriend John van Huegten ontvingen we het zeer droevige nieuws dat Maikel van der Meer is overleden:
“Onze bandmaat, maar meer dan dat onze levenslange vriend Maikel is overleden…. Woorden kunnen het gevoel en de leegte die hij achterlaat niet beschrijven….Voor altijd in ons hart….Hij is onze ster aan de hemel…..Maikel, rust zacht….”
Maikel was vanaf de oprichting de drummer bij de band Ricocher en hij hanteerde ook de drumstokjes op het Millennium| Trilogie| Project van John van Heugten. Maikel is 49 jaar oud geworden.
We wensen zijn vrouw Margot, zoon Willem, familie en vrienden heel veel sterkte met dit verlies.
My Arrival (Ben van Gastel, Fred Boks & Richard de Geest) heeft vandaag (17 december 2021) haar nieuwe single “Starfall” uitgebracht. Deze single zal volgend jaar verschijnen op het nieuwe album “Lost 3mbers”.
Na de overweldigend positieve reacties op hun debuutalbum “Satur9 & Indigo” nam de band de tijd om nieuw materiaal te schrijven en na te denken over hun volgende zet. Dit heeft geresulteerd in het nieuwe album met de titel “Lost 3mbers”, dat niet alleen de complexiteit van zijn voorganger behoudt, maar ook de grenzen van de muziek die de band karakteriseert verder verkent.
Het verhaal van “Lost 3mbers” is een vervolg op “Satur9 & Indigo”, waar de hoofdpersoon op een verre planeet is geland, omgaand met niet alleen zijn eenzaamheid en wanhoop, maar ook met zijn toevallige ontmoeting met een vreemde machine.
“Lost 3mbers” staat gepland voor een release in Q3 van 2022, met “Starfall” als de eerste single die op 17 december 2021 wordt uitgebracht. De single zal beschikbaar zijn op Bandcamp om te koop of te streamen op Spotify. De single en het album komen uit op het MEY Productions label.
Vijftig jaar progressieve rock vormgegeven in een schitterende boekwerk. Maar liefst 288 pagina’s vol met prachtige illustraties en verhalen, in een luxe limited edition hardcover.
Henk Tuijn beschrijft hierin zijn persoonlijke ontdekkingstocht door de progrock geschiedenis van 1970-2020. Tuijn doet dit vanuit zijn muziekbeleving, de wijze waarop hij aangetrokken wordt tot een album en hoe dit hem verder trok in de muziek van die band of gerelateerde bands.
Lees hier de recensie
Fountains is de tweede single voor het nieuwe TDW-album met dezelfde naam dat gepland staat voor 26 november 2021. Het is een video die kritisch kijkt naar de muziekindustrie en de eeuwige strijd tussen de zakelijke kant en de muzikale kant. We zien de hoofdpersoon Tom de Wit op zoek naar een recorddeal bij een groot commercieel label en hij moet daarbij op zoek naar de ontwikkeling van zijn talent. Verschillende genres en muziek stromingen worden vakkundig op de hak genomen, waarbij ook ons zo geliefde prog-genre niet ontzien wordt. Zonder de clou helemaal te verklappen, blijft onze Tom gelukkig trouw aan zichzelf en zijn eigen muziek. En daarnaast heeft hij zijn eigen Layered Reality Productions nog.
De muziek – die overigens geheel niet synchroon loopt met de beelden – is een stevige progressieve metaltrip op volle snelheid, met heerlijke ‘bariton’ vocalen en stevige grunts voorzien van een vrouwelijk tintje door gastvocalen van Linn Liv en een volledig koor.
Het nieuwe TDW-album “Fountains” kan worden omschreven als een progressieve metaltrip die op hoge snelheid door veel verschillende genres en emoties raast en toch catchy en herkenbaar blijft voor zowel oude fans als nieuwkomers. Het album is nu beschikbaar voor pre-order en alle donaties aan dit doel zullen worden gebruikt om van het album een weelderige vinyl + CD-editie te maken met bonuscontent inbegrepen.
Meer info: https://www.tdwmusic.com/shop/
Dream Theater zat midden in een uitverkochte wereldtournee ter ondersteuning van hun laatste release “Distance Over Time” en de 20e verjaardag van “Scenes From A Memory” toen een wereldwijde pandemie de wereld tot stilstand bracht. Hoe de band deze vreselijke periode heeft doorgebracht en hoe dit heeft bijgedragen aan het nieuwe album “A View From The Top Of The World” dat op een unieke wijze tot stand is gekomen vertelt James LaBrie in een interview dat ik met hem mocht hebben. Maar ook meer over de komende tour en een nieuw solo album.
We leven momenteel in een vreemde tijd met de Corona-pandemie. Alles is veranderd, ook voor jullie. Ten eerste is jullie tour gecanceld en kwamen jullie thuis te zitten. Maar dat gaf jullie ook weer de mogelijkheid om dit nieuwe album op te nemen. Kun je vertellen wat er gebeurd is in de laatste paar jaar?
Begin vorig jaar (2020) waren we volop aan het toeren en onze laatste show was in Glasgow op 23 februari 2020. Oorspronkelijk zou de tour doorgaan tot Oktober 2020, we hadden heel Azië, Australië en New Zeeland nog te doen en we zouden nog teruggaan naar Zuid Amerika. Dus eigenlijk zouden we nog minimaal een half jaar toeren. Maar toen sloeg de pandemie toe, waardoor we gedwongen werden om de tour af te breken. Toen we thuis kwamen te zitten, zijn we met elkaar gaan praten hoe we verder konden gaan. Omdat niemand wist hoelang de crisis zou duren, besloten we om een nieuw album te gaan schrijven. We hadden net een nieuwe studio in New York en het was eigenlijk de enige verstandige keuze om gezamenlijk te werken aan een nieuw album. In oktober 2020 zijn we allemaal samengekomen om daar aan het nieuwe album te werken.
Ik begrijp dat jij in het begin thuis in Canada was en de rest van de band in New York. Hoe ging dat?
Het was voor mij onmogelijk om telkens op en neer te reizen tussen Canada en Amerika, met alle maatregelen. We hebben gekozen om via Zoom met elkaar te werken. Ik heb mijn eigen studio en via Zoom kon ik alles perfect volgen. Ik was op een groot scherm aanwezig in de studio in New York en het was bijna alsof ik live in de studio aanwezig was. Ik kon alles volgen en zij konden alles met mij delen. Het werkte wellicht nog beter, omdat ik mijn eigen ideeën thuis kon uitwerken en daarna direct delen met de groep.
Inderdaad het thuiswerken en contact met collega’s via Zoom (of andere video-conferentiesoftware) is door de pandemie gemeengoed geworden. We hebben allemaal ervaren dat dit goed kan werken. Dus ik begrijp dat dit voor jullie ook kan werken.
Ja, het heeft zeker zijn voordelen gehad. Maar toen het tijd was om de vocalen op te nemen, ben ik naar New York gevlogen en na mijn quarantaine-periode heb ik alle vocalen in de studio opgenomen. En dat is eigenlijk heel uniek. Het is de eerste keer dat ik samen met John Petrucci in de studio was om de zang op te nemen sinds “Black Clouds”. Ieder ander album daarna heb ik de zang in mijn eigen studio in Canada opgenomen, met mijn eigen engineer Richard Chycki. Dit is dus weer de eerste keer dat we allen in dezelfde ruimte waren om de vocalen op te nemen sinds “Black Clouds”.
Hoe gaat de volgende tour eruit zien? De vorige is abrupt afgebroken en dus eigenlijk niet afgerond. Natuurlijk hebben we de DVD-opnamen uit London (zie review), maar een groot deel van de wereld heeft het niet echt kunnen ervaren. Met name in deze show zat het integrale deel van “Metropolis part 2: Scenes From a Memory“. Gaan jullie dat alsnog doen?
Nee, we starten nu met een compleet nieuwe setlist. We zijn natuurlijk erg ontdaan over het feit dat we de tour niet hebben kunnen afmaken, maar het is niet anders gezien de omstandigheden. We hebben nu al ruim anderhalf jaar te maken met de pandemie en het is nog niet voorbij. We zouden in oktober 2021 weer gaan toeren door Noord Amerika, maar die shows hebben we ook weer moeten uitstellen tot februari (2022). Alle andere bands hebben shows en volledige tours moeten cancelen. Gelukkig kan de Europese tour vooralsnog gewoon doorgaan. We hebben goede hoop dat in april 2022 we weer op pad kunnen. De meeste mensen zijn dan gevaccineerd en we zijn dan dichterbij groepsimmuniteit, dus we hebben goede hoop dat alles door kan gaan zoals gepland.
Dan verder over het album “A View From The Top Of The World”. Waar ik zelf het meeste mee worstel bij dit album is de duiding. Is dit ‘back to roots’ of ‘vernieuwend’?
Ja, dat is inderdaad lastig. Wat belangrijk is dat we trouw blijven aan onszelf, ons eigen geluid en onze fans. Ik hoor zeker vaker – ook in reviews – dat we teruggrijpen op onze ‘roots’, naar het organische gevoel en geluid in ieder nummer. We trachten een soort van cohesie te brengen in onze nummers, een samenhang in alle nummers. Het is een goed huwelijk tussen de progressieve en technische aspecten en de meer subtiele en melodische kant, met de recht voor zijn raap metal en de meer agressieve kant. Dat maakt dit album zo dynamisch en een erg sterk album voor ons. We vinden het dan ook een geweldig album geworden. Als we zelf terugluisteren naar het eindresultaat op het album dan horen we inderdaad elementen uit “Scenes From A Memory” of A Change of Seasons en zelfs uit het nog oudere “Awake”, maar we zijn trouw aan ons zelf gebleven en dat hoor je dus terug. Daarnaast hebben we ook een ontwikkeling doorgemaakt en het album moet uitstralen waar je als band wilt staan en wat je wilt doen. We denken dat we met dit album daarin geslaagd zijn. Dit album is ook een statement dat we onszelf blijven uitdagen en het toont aan dat we nog steeds gepassioneerd zijn in het maken van muziek. Net zo gepassioneerd en gedreven als dat we met ons eerste album waren.
Het album is duidelijk geen conceptalbum, maar het heeft wellicht wel een thema. Als ik kijk naar de hoes en zeker ook het titelnummer dan heeft dit wel een betekenis. Kun je dat toelichten?
Het album laat ons een beeld zien van onze huidige maatschappij. We zijn gestart met het titelnummer A View From The Top Of The World en dit nummer handelt over de mensen die telkens hun grenzen willen verleggen. Het gaat over de thrill en de adrenaline kick om levensgevaarlijke dingen te doen. Of je nu een bergklimmer bent, of een koorddanser op grote hoogte of een parachute springer – het zijn de mensen die telkens hun grenzen verleggen om buitengewone doelen te bereiken met het risico om het leven erbij te laten. Op A View From The Top Of The World tonen we de beelden – die we weer samen met Hugh Syme hebben gemaakt – die daarbij horen en extreem zijn. De hoes hoort dus duidelijk bij het titelnummer.
En de andere nummers passen die bij die thema?
Het album is zeker geen conceptalbum of nummers rondom een bepaald thema. De andere nummers staan op zichzelf. John (Petrucci) schrijft vaak meer fantasienummers en mijn teksten gaan altijd over de menselijke kant. Ik hou ervan om over de sociale aspecten in het leven, waar iedereen voortdurend mee te maken heeft, te schrijven. Zo heeft ieder nummer op dit album zijn eigen identiteit.
Hoe gaat de tour eruit zien?
We gaan natuurlijk een aantal nummers van het nieuwe album spelen. We hebben op dit moment de setlist al gereed voor de tour. Als we van start gaan in februari in Noord-Amerika kan dit nog veranderen voordat we naar Europa gaan. Maar we denken dat we een geweldig sterke setlist hebben samengesteld. Naast de nieuwe nummers hebben we uit onze gehele back-catalog diverse nummers gekozen die we gaan spelen. Maar het aantal nummers waaruit we kunnen kiezen is zo groot geworden dat we dagen aan een stuk zouden kunnen spelen, wat we helaas niet kunnen doen.
Komt er weer een integrale uitvoering van een ‘jubileum’ album?
Nee, dat was vorige keer een uitzondering. Als we dat zouden doen, kost dat zoveel tijd voor één album, terwijl we zoveel goede andere nummers hebben. We zouden zo elke tour een ander album kunnen doen, maar we willen veel liever een goede doorsnede geven uit onze gehele carrière.
Helaas hebben we maar beperkte tijd voor het interview, dus wordt ik door de Public Relations Manager verzocht om de laatste vraag te stellen.
Oké. Ik had nog een flink aantal vragen staan, maar misschien is dit wel de beste voor het laatst: Je laatste soloalbum “Impermanent Resonance” komt uit 2013. Kunnen we binnenkort nog een nieuw soloalbum verwachten?
Ja, inderdaad. Ik breng een nieuw soloalbum uit op 20 mei 2022 en het is getiteld “Beautiful Shade Of Gray”. In tegenstelling tot mijn vorige soloalbums, die ik met Matt Guillory heb gedaan, werk ik op dit nieuwe album samen met Paul Logue. Paul is een muzikant uit Schotland en we schreven dit album samen en ik ben erg tevreden over dit nieuwe album. Het zal worden uitgebracht door InsideOut en bij deze de uitnodiging om dan weer een interview te doen.
Prima, dat is een mooi eind aan het interview en dan praten we volgend jaar verder.
Oke, tot dan.